Mum ışığıyla yazıyorum bu defa
Kör bir ışık
Bir de puslu oda yoldaş ruhuma
Gurbetin canımı yaktığı bir gecede
Olmuş olmamış, geçmiş geçmemiş, yaşanmış yaşanmamış
Ne varsa döküyorum içimi tahta masama
Ve de tuşları eksik
Üzerine basılmaktan yıpranmış olan daktiloma
Bir durgunluk var bu aralar
Eskilerin mayhoşluğundan olsa gerek
Geçmişin mi yankısı
Yoksa geleceğin mi kaygısı bilemediğim
Sanki
İçimdeki körpe çocuk sevincini çalmışlar gibi
Bilmem hissizce mi desem
Kimsesizce mi?
Yazar: Veli Öztürk
