Adım adım sonsuzluğa doğru gidiyorum,
Her gün bir milim daha yakınım toprağa,
Her gün bir nefes daha eksik,
Her gün biraz daha yakınım ölüme.
Ağacın yaprakları el mi sallıyor ardımdan?
Her gün bastığım toprak bana kucak mı açar oldu?
Ya bu yollar bir avuç toprağa çıkarsa bir gün,
Dünya bir gün daha misafir etmez mi beni?
Sarılsam sıkıca sarılamadıklarıma,
Sarıldıklarım gidince görmeye gelir mi beni?
Unutulur muyum ben de unutulanlar gibi?
Sadece bir topraktan ibaret olursam,
Kuruyan toprağım bir gün akıllara gelir mi?
Seslenirsem ardınızdan çığlık çığlık,
Bilmem bağrığım size yetişir mi?
Yazar: Reyyan Taşcı
