Paramparça bir geçmiş
Hiç dinmemiş
Hiç uslanmamış çocukluğum
Olanca sancısıyla kanayan
Olabildiğine haylaz, olabildiğine şımarık
Karanfil kokusuna âşık
Papatyalara vurgun serseri sefilliğim
Ve de ciğerime sızan yakılmış bir ağıt
Gidiyorum şimdi!
Parça pinçik olmuş vaziyette
Hiç gelmemişlerin semtine
Kuş olur duyarsınız bir gün belki sesimi
Çizik bir plak gibi
Gidiyorum şimdi
Adımın dahi geçmeyecek olduğu Diyar-ı Toprak’a
Senden geriye tek bir valiz çekerek göç ediyorum
Alacağı olan zamana
Hani
Hani hep at artık şu halleri derdin ya bana
Atıyorum artık
Sanki hiç tutmamış gibi
Vakit geldi
Gidiyorum
Konuşamayanların mekânı
Diyar-ı Toprak’a
Yazar : Veli Öztürk
