Her biri sana çıkan dizeler neşrettim bugün
Gözyaşımla ıslanmış kâğıdıma
Sanki
Sanki hiçbiri bitmeyecekmiş gibi anlattım maziyi!
Ahşap pencere pervazından giren dondurucu bir soğuk
Titrek alevle dans eden gaz lambam
Ve nemlenmiş gözlerime inat seni yazdım bugün
Sobada pişirdiğimiz kestaneleri
Gariban işi sucuklu yumurtalarımızı
Geri gelmeyecek günlerimizi anlattım sırdaşıma
Merak etmeyesin beni!
O günden sonra
Çıkarıp atamadığım toprak kokusu eşlik eder oldu ruhuma
Geçmeyen bir hasret
Ve geçmeyen bir kor sardı bedenimi yokluğunda
Acıyı da hisseder oldum sayende
Bodrum katında yaşamayı öğrendim bir de
Sıvası dökülmüş, rutubet tutmuş
Yalnızlığın ülkesi olan bodrumumda
Yazar: Veli Öztürk