Yalnız adını anımsıyorum artık
Odamın en kuytu köşesinde
İşittiğim her gıcırtı sesinde sen geldin sanıyorum
Tutarsız bir gafletten hallice halim
Gittiğinden beri gariptir beyaz güvercin de uğramaz oldu pencereme
Sahi ne çok oldu seni görmeyeli
Kim bilir ne kadar değişmişsindir
Saçlarında beyazlar meydana gelmiştir
Yanakların gurbetten kırışmıştır belki de
Hatta
Hatta gözlerinin altı torba torba olmuştur belki de
Hiç yaşayamadığımız günleri anımsıyorum bazı zamanlar
Ve ben yine yüreği buruk bir çocuğa dönüşüveriyorum
Bakma sen bana
Sulu gözlülüğüm üzerimde yine işte
Hadi sen anlat biraz! Neler var oralarda?
Immmm
Kuşlar var mı mesela? Papatya var mı? Yahut çikolatadan nehirler?
Okuduğum her hikâyede çok güzel kokusunun olduğu yazıyor
Sahi öyle mi gerçekten?
Kokusu çok mu güzel?
Bir gün
Sadece bir gün
Çıkıp gelir misin tam kâbusumun orta yerine?
Korkumu senin rüyanla yenebilir miyim yine?
En son çocukluğumda duyduğum kokunla
Yazar : Veli Öztürk
Sitemizin Sağ Alt Köşesinde Yer Alan Bildirim Tuşuna Basarak Yazılarımızı İlk Siz Görebilirsiniz !!!!
